-Ben çocukken salaktım. Edip Akbayram´ın ismini Edi zannederdim. Yani o, benim için ´Edi Pakbayram´di.
-Ablama, ´Nasıl olup da koca bir günü canin sıkılmadan evde oturarak geçiriyorsun?´ demiştim.
´Büyüyünce
insanin canı sokakta oynamak istemez ki´ cevabını vermişti. Uzunca bir
sure büyüyüp büyümediğimi anlamak için kendime, ´Canin sokakta oynamayı
istiyor mu?´ diye sormuştum.
-Annem erkeğin cinsel organını ´pipi´,
kadınınkini ´kutu´ olarak tanımlamıştı.O zamanlar TRT´de Cenk Koray´ın
sunduğu ´Tele Kutu´ diye bir yarışma vardı. Yarışmacılar, ´Hayır Cenk
Bey. Ben kutumu açmak istiyorum´ deyince koşarak odadan kaçardım.
-Sabahları
kalktığımda aklimin hala yerinde olup olmadığını anlamak için 2+2, 3+4
gibi toplama işlemleri yapardım. Sonuçlar doğru olunca da çok
sevinirdim.
-Dedemle parka gittiğimiz bir gün TRT´ciler çekim için
oradaydı.Beni oynarken çektiler. Yayın günü bizim aile, jeneriğinde
gözüktüğüm çocuk programını izlemek için televizyon başına gecti.
Kendimi ekranda görünce,´Beni niye parkta unuttunuuuuz?´ diye
gözyaşlarına boğulmuştum.
-´Geri vites´ kavramım yoktu. Şoför, kolunu koltuğa atıp arkaya doğru bakınca araba otomatikman geri geri gidiyor zannederdim.
-Benden
büyük kuzenlerim dondurmacıların dondurma külahlarının sivri kısmıyla
kulaklarını karıştırdığını söylemişti. İnanmıştım. Hala da külahların
sivri kısımlarını yemem, çöpe atarım.
-Babaannem bir gün gelirse sevdiğim dizilerin olmadığı bir gün gelsin istiyordum.
-Abimle
Karaoğlancılık oynardık. O Karaoğlan olurdu, beni de Bizans askeri
yapardı. Sonra evire çevire döverdi. Çok mühim bir şey yaptığımı
sandığım için canim yansa bile hiç sesimi çıkarmazdım.
-Yeşil ve
siyah zeytinin ayrı ağaçlarda yetiştiğini sanırdım.
Bulmacalardaki,´Annenin erkek kardeşi´ kısmına dayımın beş harfli ismini
sığdırmaya çalışırdım.
-Anaokulunda patates baskısı yapmayı
öğrenmiştik. O kadar hoşuma gitmişti ki, evde duvarlara, masa örtülerine
filan basmıştım.Ancak sanat merakım annemin yeni aldığı beyaz eteğe
patatesi yapıştırmamla son bulmuştu.Hem gönlünü almak hem de el koyduğu
patateslerime kavuşmak için dahiyane bir fikirle öğretmenimin yanına
gittim. ´Annem´ yazısını patatese oydurttum. Sevinçle eve gelerek
soyundum. Renkli boyalara batırdığım patatesi vücudumun her tarafına
bastım. Sonra da annemin karsısına gectim. Beni o halde gorunce ağlamaya
başlamıştı.
-Madonna ile Maradona´yı kardeş zannederdim. Kendi
kendime, ´Bunların babası ne şanslı be. Bir çocuğu futbolun kralı,biri
müziğin kraliçesi´ derdim.
-Birinden özür dilediğim zaman Allah´ın
bana bir özür vereceğini sanırdım. Sakat olacağımı düşünüp hemen
´dilediğim özrü ´ geri alırdım.
-Kurban Bayramı´nda toplanan
derilerden uçak yapıldığını sanırdım.Uçakların diş yüzeyinin bu
derilerle kaplandığı için Türk Hava Kurumu´nun topladığını düşünüyordum.
Uçak kaçırma filmlerinde silahla ateş edildiğinde ya da bomba
patladığında, ´Ayyy! Deri delindi!´derdim.
-´Gil´ diye konuşanları
fakir zannederdim. -Annem banyodan çıktıktan sonra babamın söylediği,
´Sıhhatler olsun´ lafını ´Saatler olsun´ diye anlardım. Bunun da,
´Banyoda amma çok kaldın´ gibi bir şey demek olduğunu sanıp babamın
anneme kızdığını düşünürdüm. Annemin buna karşın niye sadece, Sağol´
dediğini merak ederdim. ´Ne kibar kadın,derdim.
